زمستان آمد و دیوار بارید
تبر بر شهر ما ، غم بار بارید
درون کوچه ی بن بست تاریخ
سیاست رد شد و تکرار بارید
.....................................
ابوالقاسم کریمی فرزندزمین

کاش،که در خواب، چنین وصلِ تو تعبیر کنم

کومجالی که تو را یک شبه زنجیر کنم.......

دل ِدیوانه دگر پند نگیرد هرگز!!!!!!!!!

تا قیامت زغمت ناله ی شبگیر کنم

بسمه تعالی

به حضرت قمر بنی هاشم (ع)

انوار الحرمین

ای عباس (ع)
در شب ِ
برداشتن ِ
بیعت ها ,
تنهائی ِ
سرخ ِ
حسین (ع) را
تنها
خدای نورانی
می دید
وَ تو !

سید محمد حسین شرافت مولا

تخلص :   نورانی

دلم گرفته از این مردم شعار زده 
میان معرکه ی شهر احتکار زده 

دلم گرفته از این هرج و مرج بی پایان 
میان این همه اندیشه ی حصار زده 

دریغ و شرم از این فخر ِمانده در دیروز 
کنار نکبت امروز ِ افتخار زده 

درون ورطه ی حرص و زیاده خواهی ها
چه میکنند به هم مردم ویار زده!!!!!!!! 

غبار و خاک فروشند در ضرورت ها 
به هم برای کمی نان زهرمار زده 

...هماره گوهر زرین ما در این بلوا 
شده چپاول ِ بیگانه ی عیار زده 

درون بازی ِ بیگانه و خودی حکم است 
قمار بر سر یک ملت دلار زده 

برای نفع کدامین رود به هر سویی

به هر نسیم ِ کج این عامی غبار زده

میان این همه دعوا، فنا شده ماییم 
به لطف آب گلالود ِ سوسمار زده 

دریغ و درد از این انتظار بی حرکت 
ز بند و بردگی ِ نسل انتظار زده 

اگرچه سوره یاسین به گوش هم خواندیم 

ولی دریغ از این آدم خمار زده

دلم گرفته در این شهر هرت پر قانون 
درون هرج و مرج ِ مردم شعار زده

گرفتار ِ شب ِ پایان عشقم
هوا سرد است و من عریان عشقم
هوا سرد است و من در مسلخ غم
کنار جوی خون ، گریان عشقم
.........................................
ابوالقاسم کریمی فرزندزمین