bg
شکستی سرم را...
شاعر :‌ فرشته محمدی
تاریخ انتشار :‌ 1392/07/11
تعداد نمایش :‌ 388

خط به خط می نویسم، نامه ی آخرم را

تا که شاید بخوانی، صفحه ی دیگرم را

 

دوستت داشتم که، سر سپردم به عشقت

آخ... یک سنگ بودی، که شکستی سرم را

 

مثل گنجشک ها در شوق پرواز بودم

دست بی رحمت اما، چید بال و پرم را

 

زیر بارانم و چتر بر نمی دارم از ترس

ترس اینکه ببینی چشم های ترم را

 

خسته ام بس که از عشق بس که از تو نوشتم

پاره کردم دوباره کاغذ دفترم را...

تعداد تشویق کننده ها : 0
افرادی که تشویق کرده اند

ثبت نظر

نام شما
ایمیل شما
user image
نظر شما
عبارت امنیتی
لطفا عبارت داخل تصویر را وارد کنید


نظرات کاربران
user image
دادا
0
0

درود بر شما روانی کلامتان قابل اصلاح است

user image
فرشته محمدی
0
0

سلام ای کاش واضح تر می فرمودید تا در صورت لزوم اصلاحش کنم  

user image
رضا کریمی
0
0

سلام ودرود بر شما بانوی گرامی؛

سروده ی بسیار زیبایی است. احسنت.

 وزن دوری مورد نظر شما در همه جا رعایت گردیده است به غیر از ابتدای مصرع  چهارم که به جای یک (هجای کشیده) و یا (یک هجای بلند + یک هجای کوتاه) از یک هجای بلند استفاده کرده اید. لذا یک هجای کوتاه کم خواهید داشت.

پیشنهاد:

گرچه چون سنگ بودی، ...

(گرچه، لیک، وای، ...) یک سنگ بودی ...

 

user image
فرشته محمدی
0
0

سلام جناب کریمی ممنون از نکته ای که متذکر شدید اما "آخ" به عنوان هجای کشیده محسوب میشه نه هجای بلند! چون مصوت بلند "آ" به عنوان هجای بلند و صامت "خ" به عنوان هجای کوتاه هست...اینطور نیست؟! باز هم ممنونم ازتون

user image
رضا کریمی(پاسخ به نظر فرشته محمدی )
0
0

سلام ودرود بر شما بانوی گرامی؛

نظر استاد حاکی صائب است و مورد قبول همه ما.

من گاهی فراموش می کنم و نظرات خاص خود را می آورم. در آواشناسی قاعده ای که در خصوص "واکه های کشیده "ای که قبل از حرف "ن" می اید و به یک "واکه کشیده کوتاه" تبدیل می شود وجود دارد، قابل تسری است و من این قاعده را برای برخی از حروف دیگر نیز می پسندم به خصوص اگر یک "همخوان" خیشومی و یا انسدادی و یا سایشی بی واک (مثل خ) باشد، زیرا موجب می گردد عبارت روان تر خوانده شود (البته به شرط آن که حرف متحرکی نباشد که در آن صورت خود هجای کشیده به دو هجا شکسته شده است). در عروض گاهی چنین وضعیت هایی وجود دارد وگرنه یک "هجای کشیده" در واقع با ترکیب "یک هجای بلند و یک هجای کوتاه" متفاوت است. شبیه همین مورد هنگامی که یک حرف قبل از "ی" واقع شود و "ی" مفتوح باشد یا پس از آن مصوت بلند "ا" قرار گرفته باشد مشاهده می شود مثل "خیابان" که در عروض مصوت قبل از "ی"  کوتاه  در نظر گرفته می شود (مطابق تلفظ قدیمی) در حالیکه چنین تلفظی دیگر وجود ندارد و در آوانگاری اینگونه نخواهد بود و یک هجای بلند به جای آن وجود دارد.

به هر حال در میدان عروض ما تسلیم قواعد آن هستیم و می پذیریم که سروده شما نقصی نداشت.

user image
فرشته محمدی(پاسخ به نظر رضا کریمی )
0
0

سلام سپاس از لطفتون درس پس میدیم استاد:-)

user image
علی بیانی
0
0

درود بر شما زیباست

user image
فرشته محمدی
0
0

سلام سپاس از لطفتون

user image
عباس حاکی
0
0

خانم محمدی عریر....چون هیچ بیوگرافی - حتی خیلی کوتاه - از خودتان ننوشتید نمی خواستم نظری بنویسم - و در بعدی نخواهم نوشت.

غزل شما زیبا و بی نقص بود.وزنش همانطور که جناب کریمی اشاره داشتند یک وزن دوری است با وزن:

فاعلن فاعلن فع/ فاعلن فاعلن فع  وبا

فاعلن فاعلاتن / فاعلن فاعلاتن

که روانی بی نقصی دارد و شما هم استادانه رعایت کردید دست مریزاد. با توجه به اشاره ای که در مورد هجای کشیده داشتید معلوم کردید که وزن را خوب می شناسید.منتظر کارهای دیگر شما هستم

user image
فرشته محمدی
0
0

سلام جناب حاکی چون من اوایل برپایی سایت عضو شدم زیاد در قید و بند پروفایل نبودم... در هر حال معذرت برام یه نکته جالب بود که چه جالب شما ارکان رو تبدیل کردید... در حالی که وزنی و ارکانی که من در نظرم بود: " فاعلاتن فعولن " بود... ممنون از لطفتون

user image
مریم شیخی
0
0

درود دوست عزیز

user image
فرشته محمدی
0
0

سلام و سپاس

user image
آرزو حاجی خانی
0
0

سپاس خانم محمدی گرامی از جناب استاد حاکی و جناب استاد کریمی هم تشکر می کنم  

user image
فرشته محمدی
0
0

سلام در پناه حق