جناب آقای خانمحمدی عزیز، سلام علیکم. .................................................... شب ازچراغ گذشتهَ ست اُجاق از،آتش فسونه های فساد یکان یکان از رشک ستاره نوشیدهَ س وصبحِ بی خبران لباس پوشیدهَ ست ............................ انقدراین نیمایی زیباست وعمیق واهنگین......که به هوس می کشاند طبعِ خاموشِ حقیررابرای بارها خواندن.... حیف که دیگرذوقی وامیدی به این سایت نیست.....مدیران هم که...... باوربفرمایید فقط برای خواندنِ شعرِ شما آمده بودم.....حق یارتان بادانشاءا.........

سلام و درود بر شما؛ طاعات و عبادات شما مقبول درگاه احدیت جناب خانمحمدی عزیز، سروده زیبا و بسیار جالبی است. احسنت. در پناه حق باشید.

درود بر جناب خانمحمدی عزیز سروده زیبایی بود از خوندنش بسیار لذت بردم پایدار و سرافراز باشید

دلم نشست به عشق و پای من به سفر چه گویم از دیگر ؟ شکسته کاسه ی صبرم کنار کاسه ی در مرا که خسته ی راهم بیا به خانه ببر . استاد خانمحموی عزیز - که به حق شایسته عنوان استادی هستی - من این سروده شما را که با کلامی منسجم ، تازه تر از بسیاری نو سرایان مدعی سبک ، سروده شده است ، آنقدر زیبا و تازه می بینم که بقول استاد شیخی به هوس می کشاند طبع خاموش را به بار ها خواندن . و دریغ از تواناییِ آنچنان سرودن - حتا مثال سایه ای از آن.... برای من شعر عرضه نداشتن در این سایت ، دال بر نیامدن و خوشه چینی از سروده های ناب نیست. مگر می توان چنین اشعاری را نخوانده گذاشت و رد شد؟ باید هر کار خوب را - در هر کجا که هست- در حد امکان یافت و ستود. علیرضای عزیز ، شادم که این سروده ات را خواندم و حظ بردم.سپاس از عرضه کار خوبت.

احمد رضا ی عزیز سلام و علیکم کنار پنجره بودم کنار شیشه ی غم چه تشبه جالبی اشعارتان دل سوخته ام را مرحمی شد که دقایق از درد و رنج فارغ شدم زنده باشی دوست من .