پرونـده بســـته مــــرا باز نكن
تحـــقير مـرا دوباره آغاز نكن
ازخصلت هر پرندهاى ياد بگير
هرگز به حريم بسته پرواز نكن
گاهىكه ضرورت است ساكت باشيم
انديشه خود به جمع ابراز نكن
چيزى اگرش مفــــيد باشد گفتن
اينگونه مُبدلاش به يك راز نكن
آن واقـعهها شكـست ايمان مرا
بيهوده به گوش گنگ آواز نكن
حالا كه مشخص است عاشق شدهام
پاسخ بده احساس مرا، ناز نكن...