درمنــطق ما اصـــول پـرواز تويي
بي‌هيچ سُــخن، الـــــهه نــاز تويي
وامـانده دراين مســير مسدود منم
شــــهر پريان كــوه قفـــــقاز تويي
شــعر تو كـــلام تازه‌اي مي‌خـواهد
پيـــچيده‌ترين مقـــــام ابــراز تويي
من مـانده‌ام اينجا وبه پايان نزديك
بُن‌بست مــرا شــــكوه آغــاز تويي
در جاده‌هاي پيــچ و خـم‌دار وجـود
درآخــر اين مســــير شــيراز تويي
چـرخيدن من بسوي تو اجبار است
زنـــدان مـــــرا دريـــــچه باز تويي
سرشار وجـودم از صــداهايي گُنگ
خُــــنياگر رويـــــــــــايي آواز تويي
اين منـظره‌هاي زشت ما را فـرسود
بر پنـــــــجره‌ام نمـــــاي دلباز تويي
زيبـــــاتر از آنــــچه درتصـور گنجد
بي‌هــــيچ سُــــخن، الـــهه ناز تويي