مُطایِبِه *
(بمناسبت 8مارچ- روز جهانی زن)
همسر، مرا گمان ، به کمک بود عقل را
همدم ، شریک و همره من بی درنگ و رنگ.
اما که در نهایت از این اشتراکِ عمر
هم سر، به عقل شد کم و، هم دَم ، به سینه تنگ.
درود استاد یاد حکایتی افتادم که مرحوم پدرم تعریف کرد ..شاعری که از دست زنش به تنگ آمده بود بیتی را فی البداهه زیر لب می سراید زن و اژدها هر دو در خاک به زمین پاک از این هر دو ناپاک به زنش که گوش تیزی داشت به شاعر گفت (( چه شکری خوردی؟)) شاعر بیچاره گفت هیچی ،گفتم زن و اژدها هر دو پیغمبرند ز رحمت فرستاده ی داورند
سلام عادل - بیت اولی که نوشته اید از فردوسی است اگرچه بعضی آن را از منسوبات به فردوسی می دانند.
سلام و درود بر شما استاد گرامی؛ استاد عزیز، قطعه بسیار زیبا و شجاعانه ای است. احسنت. امیدوارم شما نیز مجبور به جبران نشده باشید. در پناه حق باشید.
استاد کریمی گرامی - ممنون ار همراهی شما . عزیزم سعی داریم خلاف گویی را در خلافت ( اگر هست...) ! راه ندهیم ...
جناب استاد حاکی سلام و علیکم . سلامت باشید و باز خوش بدرخشید زیبا و دلچسب بود لذت بردم . برقرار باشید .
جناب بهرامی عزیز - از حضور و ابراز نظر شما سپاسگزارم. بر قرار باشید.
جناب استادحاکی عزیز، سلام علیکم. ..................................................... شوخیِ زیبایی ست اگر...بانو نخوانده باشد...والاّ.....شادباشید
سلام استاد شیخی گرامی. نگرانی وجود ندارد. طرف مقابل به شوخی ها و طنز های شخص بنده آشناست و جدی نمی گیرد. و می داند که من زبان حال دیگرانم: خوشتر آن باشد که سر دلبران گفته آید در حدیث دیگران ممنون از ابراز نظر و نگرانی هایتان.