در راهی قدم بگذاشتم حالا که همچون ابتدایش،آخرش هم مبهم است این دفعه اما تفاوت میکند اوضاع در این راه بر خلاف بقیه من میروم تنها چرا آیا؟... دلیلش واضح است... این یکی مال من است! این یکی از قلب من آغاز میگردد از آنجا که ترک برداشته انگار از ذهن من سرچشمه میگیرد از آن چیزی که هرگز من جوابش را نفهمیدم از این درد نفس گیر توان فرسا شده آغاز و این راه در زمانی میرسد پایان که من ذهن پر از ابهام و درد ناتمامم را به این پرتگاه خاموشی بیندازم که این پرسش جوابش را به دست آرد آن که میخواهم ترک های دلم را بند زند آن زمان وقتی رسید... من میرسم پایان راه!...