ساقیا جام باده را پر کن تا بنوشیم هر چه بادا باد
ما در این فصل برگ ریز سکوت می خروشیم هر چه بادا باد
از نمازی که پر ز شک شده است کف پاهایمان فلک شده است
ما به یک جرعه می بهشت ترا می فروشیم هرچه بادا باد
امر کردی به پوشش و تقوا ما نداریم پوششی ز شما
حکم ما بود تا لباس ریا را نپوشیم هرچه بادا باد
بی وفاییم اگر چه دل بستیم هر چه باشیم ما همین هستیم
از شراب شما اگر مستیم یا به هوشیم هر چه بادا باد
ما حلالیم با حرام شما دل نبازیم جز به دام شما
ماندگاریم گر ز جام شما می بنوشیم هر چه بادا باد