دنیای ما
هر دم به شکلی است
گاهی به شادی
گاهی به غم،درد و جدایی
برخی در این بیم تا ابد
چون مردگان اند...
برخی به هنگام خطر
تنها امید زندگی شان هم فرار است
گاهی میان ظلم و جهل و ناجوانمردی
این راه تسلیم...
شاید رهایی بخش باشد
اما ره آزادگی نیست
پس گریز راه رهایی نیست!
برای آنچه می خواهی در این دنیا
باید بایستی،پایدار باشی،بجنگی!
باید نترسی!
این جای ماندن را،باید بسازی
آنان که نام و یادشان در دفتر تاریخ
در ذهن و قلب و فکر این مردم
تا ابد حک شد
ایستادند...
برای آنچه باور بود
جنگیدند...
برای آنچه امروز را رقم می زد
این جهان را با توان خود عوض کردند
اگر خواهی جهانت را بسازی
باید اول"مرد"باشی
هر کس اما"مرد"بودن را نمی فهمد
"مرد"بودن،"مرد"می خواهد
ولی ما می توانیم
پس فرار دیگر بس است
دیگر نترسیم!
بیایید"مرد"باشیم!
باید برای فرداها بجنگیم!
باید بجنگیم!