bg
زمان رفتن
شاعر :‌ حمیدرضا نادری
تاریخ انتشار :‌ 1395/01/26
تعداد نمایش :‌ 281

تو زیر خاک نشستی و من به خاک سیاه

تفاوتی  نکند  این   برای  دنیا ،  آه

 

بگو به من که در آنجا چه می کنی ای عشق

چه می دهند به جای حقوق آخر ماه

 

نشانیت که ندارم چه نامه بنویسم

به دست کس نرسیده است نامه از الله

 

برای دیدنت ای آرزو چه باید کرد

گمان کنم که ندارد به غیر مردن راه

 

بهار می رسد آخر پس از زمستان است

زمان رفتن هرکس فرا رسد ناخواه

 

به گریه های خودم از فراق پابندم

که گریه می شکند قلب آسمان را گاه

تعداد تشویق کننده ها : 0
افرادی که تشویق کرده اند

ثبت نظر

نام شما
ایمیل شما
user image
نظر شما
عبارت امنیتی
لطفا عبارت داخل تصویر را وارد کنید


نظرات کاربران
user image
احمدرضاخانمحمدی(الف.راهی)
0
0

تو زیر خاک نشستی و من به خاک سیاه تفاوتی نکند این برای دنیا، آه --------------------- سلام بر جناب نادری عزیز مصراع نهم(بهار می رسد آخر پس از زمستان است) برای من بسیار زیباست . این مفهوم را بسیار دوست دارم .(یعنی روز بد را باید سپری کرد تا به روز خوب رسید ...-امیدوارم با آنچه در ذهنِ شما بوده مطابقت داشته باشد-) فکر می کنم اگر(آخر) به (اما) تغییر کند، رسا تر می شود... بر بنده خواهید بخشید دلتان شاد

user image
رضا کریمی
0
0

سلام و درود بر شما؛ جناب نادری عزیز، سروده زیبا و لطیفی است. احسنت. آیا "بهار می رسد آخر پس از زمستانت" بوده است؟ در پناه خداوند متعال باشید.

user image
اکبربهرامی
0
0

عزیز گرامی جناب نادری سلام و علیکم. خدا نکند که به خاک سیاه بنشنی شاعر خوش ذوقی چون شما نعمت و سرمایه اید برای جامعه ، زیبا سرودید