گویند گنهکار ندارد به حرم جای تکذیبیه اش من،که نهادم به حرم پای در صحن گهر شادِ رضا(ع) چونکه رسیدم دیدم چه بهشتی است،شدم غرق تماشای

رفتند رفیقان همگی در سفر عشق من مانده ام اینجا و توکلت علی الله شاید که نبود است مرا بال و پر عشق من گشتمُ رسوا و توکلت علی الله شاید که شود قسمت این خون جگر عشق پابوسیِ سقا و توکلت علی الله آخر که مرا میخریَمْ ، ای پدرِ عشق پس زود بکن این گره را وا و توکلت علی الله

کاش با پای پیاده رو سوی جانان نهاده اذن زواری خود از آن شه بی سر بگیرم کاش میگشتم به دور آن ضریح باصفایت گوشه صحنت کمی هم روضه معجر بگیرم کاش امضای برات کربلا را من همین شب از یل ام البنین عباس آب آور بگیرم کاش یک بار دگر در آن حریم پر ز نورت اذن اشک و روضه را از صاحب کوثر بگیرم کاش(احمد)،جان دهد اندر میان روضه هایت از مِی ناب شما پیمانه ای دیگر بگیرم

دعا کنیم که آسمون بباره اون بالاها پر شده از ستاره دعا کنیم که سد بشه پر از آب رودخونه هامون شده عین مرداب آب نباشه کار ماها چه زاره دعا کنیم که آسمون بباره قسم بدیم آسمونُ به ارباب قسم بدیم به حق طفل رباب فقط همین دعا چاره ی کاره دعا کنیم که آسمون بباره سیستم آبیمون شده چه بی تاب خدا برس به دادِ مردِ میراب صرفه جویی باید بشه دوباره دعا کنیم که آسمون بباره خدا،دعامونُ نذار بی جواب خدا جونم خسته شدیم از سراب بنده،که غیر از تو خدا نداره دعا کنیم شاید بارون بباره دعا کنیم شاید بارون بباره