با صورتي مهربون نشسته روي ايوون از گل ياس و پونه پدر بزرگ ميخونه مي‌گه براي زري قصه ديو و پري قصه سنجاب و ماه قورباغه توي چاه حرفاش هميشه حرفه موهاش برنگ برفه دوستش دارم فراوون با اون لباي خندون
سلام جناب لواسانی عزیزو گرامی از دو مقاله ارائه شده قبل از این شعر (ترانه) استفاده بردم این ترانه را برای نوه ام خواندم ، دوست داشت موفق باشید