روز عاشورا دلم تنگ حسین (ع) است

آنکه طه (ص) گفت او را نور عین است

پیش چشم خواهرش رأسش جدا شد

در زمین و آسمان هم شور و شین است

درمیان قتل گه، زینب میان قاتلان تیر ِ صدپر بر تن عریان مولا شد عیان برگلوی پاره ی مولا فتاد و بوسه زد چونکه عباس علمدارش نبوده آن میان

. گفت زینب جان خواهر، خنده کن این لعینان را زخود شرمنده کن جان من برخیز و یکبار دگر عطرخودرا بر تنم آکنده کن

يا حسين برخيز زينب آمده

روز من تاريك چون شب آمده

از رقيه بي خبر مانده دلم

مادرم با ذكر يا رب آمده

آه يارب هيچ كس چون من مباد

اينهمه آشوب در يك تن مباد 

هيچ جسمي بي نشان در زير سنگ

هيچ قلبي  پاره با آهن  مباد

گوش بده يك پيام
يك سخن و والسلام
عشق در اين روزگار
هيچ ندارد دوام
عشق فقط يك كلام
حسين عليه السلام
 

. سر به روي نيزه و راهي طويل شط خون در كربلا مانند نيل زينب ِ بي معجر و طفل ِ صغير گفت زينب،ما رايت الي جميل