شعری سپید درباره زمستان و یلدا؛ برف و سکوت سپید در برابر پایانناپذیری شب. یلدا، چراغی است در دست تاریکی که به ما یاد میدهد شب، همیشه پایان ندارد. وزمستان کودک نوپای یلدا، برف را چون سکوتی سپید بر شانههای جهان میپاشد،