شعری با فضای سوررئال و تصویرسازی ذهنی؛ سفری شاعرانه از قاشق چای تا پوست ساعت شکسته، جایی که چشمان معشوق با قلم‌موی خواب جهان را نقاشی می‌کنند. مناسب برای علاقه‌مندان به شعر مدرن.محمدرضا گلی احمدگورابی
قاشق
آسمان را می‌بلعد
بی‌هیچ دهانی
صدا
می‌رقصد
در استخوانِ خاموشی
تو ــ غایبِ حاضر ــ
در پوستِ زمانِ ترک‌خورده
می‌لغزی
انگشتانم
پرهای بی‌پرنده را
به هندسه‌ای بی‌زاویه
می‌دوزند
چشم‌هایت؟
قلم‌مویِ خوابِ بی‌رنگ
که اشتباه را
زیبا می‌کند