باز شب شد یادِ تو، من را صدا زد نازنین باز آوایِ سکوت دَر زد به گوشم، پُر طنین غم اگر چه تلخ اما؛ از تو باشد دلنشین جانِ دل قدری بمان و در بَرِ این دل، نِشین