دل سپردم تا نسیمِ صبح را معنا کنم

در نگاهت آسمان را بی‌صدا پیدا کنم

در پناه چشم‌هایت، خواب را رنگین کنم

با تپش‌های دلم، افسانه‌ای زیبا کنم

سایه‌ات را چون پرند نور در جانم کشم

با تو می‌خواهم جهان را با غمش رسواکنم

لحظه‌ای در موجِ آغوشت، زمان را گم کنم

قلب های خسته را با بوسه‌ای شیدا کنم

ای تو از جنس ترانه، از تبار روشنی

با تو می‌خواهم دلم را خانه‌ی رویا کنم

تک‌همسُرا:

در نگاهت می‌نویسم شعرهای نابِ فردا

با تو می‌خواهم جهان را از غمم زیبا کنم

تعریف«تک‌همسُرا»

یک قطعه‌ ی کوتاه، مستقل، اما هم‌نوا با یک شعر یا اثر اصلی. مثل یک بند، یک تصویر، یا یک جمله‌ی شاعرانه که با شعر اصلی هم‌حس است، ولی خودش هم می‌تواند به‌تنهایی بدرخشد.