شعر سپید «زخم‌های بی‌درمان؛ فراتر از هشتگ‌ها» نقدی فلسفی و اجتماعی بر سطحی‌نگری در کنش‌های مجازی است. اثری در فرم فراپدیدارگرایی بیکران که زخم‌های انسانی را فراتر از نمادهای دیجیتال روایت می‌کند. محمدرضا گلی احمدگورابی
شعر سپید،زخم‌های بی‌درمان؛ فراتر از هشتگ‌ها،محمدرضا گلی احمدگورابی
شعر سپید،زخم‌های بی‌درمان؛ فراتر از هشتگ‌ها،محمدرضا گلی احمدگورابی
زخم‌ها،
بر دیوارِ مجازی نمی‌بندند.
هشتگ‌ها،
چسب‌های کاغذی‌اند
بر رگ‌های بریده.
درد،
در عمقِ استخوان می‌ماند،
نه در قابِ روشنِ صفحه.
فریاد،
در ازدحامِ لایک‌ها
خاموش می‌شود.
انسان،
در سکوتِ خود،
به دنبال مرهمی‌ست
که از جنس لمس باشد،
نه از جنس موجی گذرا.
جهان،
با زخم‌هایش ادامه دارد،
نه با برچسب‌هایش.
تک‌همسُرا:
زخم،
نه در هشتگ، که در همدلی درمان می‌شود.
تعریف«تک‌همسُرا»
یک قطعه ی کوتاه، مستقل، اما هم‌نوا با یک شعر یا اثر اصلی. مثل یک بند، یک تصویر، یا یک جمله‌ی شاعرانه که با شعر اصلی هم‌حس است، ولی خودش هم می‌تواند به‌تنهایی بدرخشد.