شعر سپید «مکاشفه‌ی بی‌واژه» نماینده‌ی سفربه است معنوی،
در خوابِ حقیقت
کسی بیدار شد
که من بودم
نه نوری بود
نه تاریکی
فقط فهمی
که شکل نداشت
در میانِ نبودن
حضور را لمس کردم
و در میان حضور
نبودن را فهمیدم
خدا
نه بالا بود
نه پایین
فقط در فاصله‌ی
میان دو نفس
«تک‌همسُرا»
در سکوتِ نور، فهمیدم که بودن یعنی ناپیدا شدن
و حقیقت، بی‌واژه‌ترین واژه‌ی جهان بود
تعریف«تک‌همسُرا»
یک قطعه ی کوتاه، مستقل، اما هم‌نوا با یک شعر یا اثر اصلی.
مثل یک بند، یک تصویر، یا یک جمله‌ی شاعرانه که با شعر اصلی هم‌حس است، ولی خودش هم می‌تواند به‌تنهایی بدرخشد.