شعر سپید«عطر موهایت در باد عصرگاهی» (عاشقانه) باد عصرگاهی عطر موهایت را به کوچههای خالی برد هر پیچ باد نامت را در گوش درختان زمزمه کرد غروب بوی تو را پوشید