صبح نور از شوق لبخند نگاهت می‌دمد
در دل شب، راز پنهان از کلامت می‌دمد
برگ سبز از شاخه‌ی باور شکوفا می‌شود
رنگ نو از بوم اندیشه به راهت می‌دمد
هر نفس با عطر معنا می شود با تار دل
نغمه‌ای از مهر پنهان در نمازت می‌دمد
چشم دل با نور رؤیا می رود در کوه و دشت
آرزویی گرم و شیرین در صدایت می‌دمد
با محبت می‌توان از سنگ، گل‌ها ساختن
زندگی با برگهای تر به راهت می‌دمد