۱. شَب پَره لَب زده بر لعلِ شب و شب از این عشق کمی تَب دارد ماه پنهان شده در پرده و ابر؛ بی صدا در دلِ خود می بارد ******** ۲. شَب پَره لَب زده بر لعلِ شب و شب از این عشق کمی تَب دارد آسمان خون به جگر گشته و ماه بی صدا در دلِ خود می بارد