هایبون سیاوش نثر: ... و اینک من در حیرتم که چگونه شعلهها به نیلوفر تبدیل شدند و هر ذره خاک سوگنامهای شد برای پاکیهایی که از آتش گذشتند و در خاطرهٔ باد جاودانه شدند هایکو (۵-۷-۵): آتش بر دشت پاهای بیگناهش برف میرویبد