نثر: چراغهای شهر یکییکی خاموش میشوند و ماه، تنها چراغِ آسمان میماند. شب، بالهای سیاهش را روی زمین پهن میکند... هایکو: چراغِ آسمان — شب، بالهایش را میگشاید روی خوابِ شهر.