در موجِ آتش، دلِ من شعلهور شد
در بادِ وحشی، سخنم بال و پر شد
از قید بودن، یکسره رستهام من
چون سایه در آیینهها بیاثر شد
بشکستهام در ظلمتِ شب چو شیشه
از نالهی من آسمان شعلهور شد
خاموشی دنیا مرا فاشتر کرد
در گوشِ سکوت، بانگم منتشر شد
ای شب، مرا دریاب و در خویش پنهان
دل خسته از هرچه که خاکی است بی اثر شد