عادل عزیز نه تنها کورسوی چشم مهتاب برابر با دو خورشید پدر نیست بلکه آفتاب تابان هم با چشم پدر برابر نخواهد بود. فراموش نکن که حالا دیگر تو خودت پدر هستی و باید برای فرزندت خورشید زندگی باشی. عادل عزیز مدتی است که گویا حال و هوای سرودن ندارید بیشتر از این ساکت نباش که طبع شعر شما تنبل خواهد شد. چشم به راه سروده های بیشتر شما هستیم.

سلام استاد حاکی عزیز خوشحالم که همیشه نظر شما را ابتدا پای شعرم میبینم.پدر واژه بزرگی ست ،وسیع تر از دریا و آسمان و روشن تر از خورشید ..مدتی گرفتاری های شغلی و خانوادگی من را از شعر دور کرده و این حقیر نیز اشعارم بیشتر کوششی ست نه جوششی ..و مجبورم میشوم مدتها روی یک شعر کار کنم ...چشم حتما شروده های جدیدم را درج کرده و از نظرات اساتیدم بهره مند خواهم شد در پناه او...

سلام جناب دانشی....بهرمند شدم از سروده ی زیبایتان

عادل عزیز و بزرگوار سلام و علیکم. درود بر شما که قدر شناس زحمات پدر گرانقدر از دست رفته خود هستید بی شک باید افرادی چون حقیر الکوی چون شما عزیز داشته باشیم .در ضمن همیشه از اشعار با محتوا و زیبایتان بهره می بریم پاینده باشید