bg
دفتر شعرکاش از شیما رحمانی
شاعر :‌ شیما رحمانی
شیما رحمانی
کاش
1404/05/30
28

مرا تشنگی سمتِ مُرداب بُرد
حواسم پرید و دلم خواب بُرد
پس از آن دِگَر شوقِ دریا نبود
عطش بود
اما؛
میلِ احیا نبود
متاعی دَنی تر
زِ دنیا نبود
شیما رحمانی
کاش
1404/08/10
9

نازِ باران را کشیدم؛
بلکه چشمَم تَر شود
بغضِ بی گریه علاجَش؛
آشتی با ابرهاست.
شیما رحمانی
کاش
1404/08/11
9

قلقلک داده تَنِ زخمیِ ابر را؛
دریا
ولی افسوس که ابر؛
خنده اش محبوس است.
شیما رحمانی
کاش
1404/08/19
18

مرغِ بی بال و پَرَم
که قفس هم تنگَم
بی سبب نیست اگر؛
با دلِ خود در جنگَم.
✍ شیما رحمانی
۲۳ امرداد ۱۴۰۲
شیما رحمانی
کاش
1404/08/27
9

باران بهانه است،
ما می شود این تفرق؛
زِ تصدقِ چتر
✍ شیما رحمانی
۲۷/آبان/۱۴۰۴