صبح است وباز باران ، باریده در بهاران

شوقِ جوانه ای نو ، در باغ و باغداران

هرجا شکوفه وا کرد ، گلبرگ نازکش را

آورده رنگ در رنگ ، پیچیده درهزاران

با هر نسیم و شبنم ، چرخیده جامِ زمزم

جوشیده ذوقِ دیدار ، درجانِ بیقراران

درانتظار پرواز ، مرغان مستِ همساز

آواز بیقراری ، دردشت وُ سبزه زاران

عطرِ خوش از گلستان ، گسترده شد فراوان

هنگامه ای است هجران ، اشکی به چشم یاران

بسیار گفتگوها ، خاموش وُ گاه گویا

درسینه مانده فریاد ، دردیست بیشماران

بس آتش از نیستان ، افتاده در شبستان

کی می رود زمستان ، از بامِ روزگاران

خورشید سربداران ، درغیبتی نمایان

همگامِ دل سواران ، تابیده با بهاران

1383 - محمد محسن خادم پور