به مناسبت تولد رضا رفیع شاعر و نویسنده و منتقدطنز پرداز، که رفتارش پر از متانت و ادب است و اگر با او برخورد کرده باشی میبینی حکمت در او نمایان است... هرچنددر حد دقایقی با او سعادت هم کلامی داشتم. و لی در قلبم ماندگار و ابدیست... قبلش از ایشان عذر میخواهم به زبان ایشان شعر را گفتم... نان از ادب در آرم، این خود ضمانِ کارم من که سکه ندارم، زن از کجا بیارم لنگا درازو شاید، جودی به پا بیاید گر پا نبود جودی، اشتون رو صف بزارم من که رضام باید، راضی کنم ظریف و می خوای جاش مورو، سطحِ سرت بکارم امروز زاد روزم، فوتم نکن بسوزم گر تو وزیر هستی، من رهبرِ شعارم