مدتهاست که با خودم می گویم:
گفتنی دیگر بس است، وقت رفتن است!
گفتنی ها گفته ام ،
دُرها میان گفته هایم سفته ام!
دیگر بس است...!
دیگر بس است ...!
دیگر وقت رفتن است
می روم تا گفته هایم هم میان رفتنم با من رود...
تا من رود...
من هرکجا باشم همانجا من شود
گفتنیهایم همه تا من و آنجا رود...
من نمی گویم که این من آن من بی معنی من های ماست!
من همان معنای نفس آدم است
ورنه من ، من را ز من های خودم منها کنم...
تا که من منها شوم از من، و بی من ها شوم!...