سکوت کن ، اندر خویش بمیر
یاوه مگو بگذار خاموش باشم
اینجا بر همگان من ناشناسم
بگذار در یاد همه فراموش باشم
مگذار که سفره ی دل بگشایم
هم چون باری بر دوش باشم
بگذار گهی گر یار صدایم زد مرا
برای شنو سراپا گوش باشم
اندر اوقات وصال دلبر و دلدار
ز عطرش مست و مدهوش باشم