بنام نگارگرعشق...............
..............................................................
می توان خنـــــدیـدو از، بـَدعهــــدیِ ایّـام گفت
تشـــــنه بودو ازمِی و،میخـانـه و، ازجـام گفت
می توان، مَهشــــیدرا،اِنکـارکردو تـاســــــــــحر
بـاسیاهی هاسخن ،از وحشت و، اِبهـــام گفت
می توان بـاگورهــــم،درگورِ خودِهمخـانـه شد
تـابـه محشــــر ،مـاجرایِ عِبرت وبهـــــرام گفت
درکمـــــــــــینِ صـــید بنشست و، برای دیگران
شـمّه ای ازحُــــرمتِ صــــیّادو دانـه، دام گفت
می توان پشتِ حقیقت ها،نهان گشت وسخن
ازخیـالاتِ محـال و، قصّـه از، اوهـــــــــــام گفت
قصّه هـای تلخ راهم می توان، شیرین نوشت
برفـــــرازِ دارهـــــــم، ازهِجـــــــــرتی آرام گفت
مـاهمه، آیینه ایـم و، راســـتی گفتن سزاست
نـاروابـاشد اگـــــر،آییــــنه را، دُشــــــــنام گفت
درهیـاهوی زمان، مـاییــم ویک دل، بی نشـان
درکمـــــالِ بی نشـانی، می توان از،نـام گفت
عشق را، بـاورکنیدآغـازِ هر(دیوانگــــــی)ست
تـاکـه بتوان بـاغــــــزل، ازشوکتِ فرجـام گفت
..............................................................
(دیوانه)