بنام نگارگرعشق............
.............................................................
چـه بی ثمر، اُمیــــد بســـــته ام،بَرین سرابهـا
چنـان گُلی کـه رُســــــته در، میــانِ منجلابهـا
کنـارِ دشتِ فـاجعـه،کـه چشــمه مُرده گوییـا
اُمیــــــــد هم نمی دهـد، شـــــــــفابراِلتهـابهـا
کنـارِ دشتِ فـاجعـه،اگر دلم گرفتـــــــه است
اســـــــــــــیرِ دامِ فتـنه را، نمـانـده انتخـابهـــا
مجـالِ شِــکوه ای اگر،بـه مـادهنــد می شود
ســکوت رانوشت وزَد،بـه ســـینه ی حجـابهـا
بـه مَعبدی که روح را،به اِستخاره می کُشند
بـه رقصِ واژ می دَرم، شـــــکوهِ این حُبـابهـا
نمـازِ عشق می کنــم، اِقـامه تـاکــــه نشکند
صفوفِ فتنـه ی خَســـــان،بلوغِ انقـــــــــلابهـا
من ازدیـارِ عـاشــــقان، عَلم بـه دوشِ غیرتم
بـه خون بشویم ازرُخِ،عجوزه هـــــــاخضـابهـا
بـه قصدِ تُربتِ غزل، اگرســـفربـه سرتُراست
بـه عشق می توان گــــذر،نمودن از،طنـابهـا
............................................................
(دیوانه)