سلام و علیکم جناب استاد شیخی سعادتی بود که اولین کسی باشم شعر زیبان را بخوانم دست تان را می بوسم و به قلمتان می ستایم اگر چه دردناک و جانسوز است لیکن این حادثه نا گوار را زیبا به تصویر کشیده اید دست مریزاد. هرچنـــد کـه ازعشق سُرودیم، بـه تکرار هرگفتـه ونـاگفتـه، بـه تکــراربـه جـامـانـد.

سلام استاد از شما و دیگر استادان عزیزم بخاطر این غیبت چند روزه عذرخواهی می کنم. برای همه شما عزیزان آرزوی سلامتی دارم. پیرو فرمایش جناب بهرامی ، فکر می کنم این سروده بسیار زیبا را قبلاَ خوانده ایم و شاید به تناسب انتشار فرموده اید که بجاست . این خاص کارهای شماست که در ذهن می ماند رفتیم و ز ما شعر شرر بار به جا ماند ( غلام آن کلماتم که آتش انگیزد) شاد و سلامت باشید

ازآن همـه لُطفی،کــــــــه نمودیـد ریـایی یک سُفره ی آلوده ی بودار،بـه جـامـانـد برمـا، زِچـه خوانیـد حـدیثِ گـل وبُلبـــــــل بلبـل بـه عزا،گـل بـه فنا،خاربـه جـامـانـد بـا جوهرِ غم، صفــحه ی تـاریـخ نوشــتند میراثِ غم از،لشـــکرخونخواربـه جـامـانـد درود بر استاد شیخی مهربان این شعر بسیار زیباست هرچند همه شعرهای شما به همین زیبائیند همه ابیات بیت الغزلند و شاه بیت اگه این سه بیت رو انتخاب کردم در اصل همه ابیات رو انتخاب کرده بودم بالاجبار مابقی رو حذف کردم که تمام شعر رو ننویسم ازآن همـه لُطفی،کــــــــه نمودیـد ریـایی متأسفانه لطف های ریایی همه جا به چشم میخوره و سفره های آلوده و بودار به جا میذاره یه زمانی در یکی از هیئت های عزاداری امام حسین توو قزوین (شخصی) عضو بودم هم نذر و نیازمونو اونجا میبردیم هم کمک میکردیم یک بار دیدم در زمان پخش غذا یکی از اعضای اصلی هیئت اومد و با فریاد گفت به اونایی که با پلاستیک تو صف وایسادن غذا ندید گفتم چرا ؟ جواب داد غذا مال ظرف داراست آشنان همساین دوستن . گفتم غذای توه یا غذای امام حسین؟ مگه غذای امام حسین فقط مال آشنا ها و دوستانه ؟؟؟ شاید پلاستیک دارا نیازمندتر از ظرف دارا و همسایه ها باشن . اونی که حاضره توو پلاستیک مشکی غذا بگیره ببره حتماً کسی رو توو خونه داره که منتظر این غذاست فلسفه این خیرات هم همینه که فاصله ها کم شه نه پزدادنا زیاد شه از این ماجرا حدود 15سال میگذره ولی دردش توو دلم هرسال زیادتر میشه وقتی بدتر از اون ماجرا رو توو جای جای فعالیت های مختلف اجتماعی میبینم ببخشید کلام طولانی شد درد دل بود استاد بسیار لذت بردم از شعر زیباتون سپاااااااااس همیشه شاد و سلامت باشید قلمتون نویسا و سایتون مستدام

رفتیم و زما شعر شرر بار به جا ماند یک سینه ی ناگفته ز اسرار به جا ماند با درود به استاد شیخی بزرگوار. از مشخصات و مختصات سروده های استاد شیخی آن است که هر کسی به راحتی به عمق معنای آن پی می برد و هیچ تعقیدی در کلام ندارد. به یاد ندارم که چه پیشنهادی داشتم که موجب تاخیر در عرضه ی این سروده زیبای شد.اما به یاد دارم که غزلی زیبااز دوست گرامی جناب بنیامین پور حسن در سایت سیمین ساق خوانده بودم با این مطلع: ازحضرت«تو»حسرت بسیاربه جا ماند داغی به تن این شب تبدار به جا ماند . به خاطر نو سرایی و به کار گیری ترکیبات تاره ایشان در تغزل ، به اقتفای ایشان غزلی ساختم با این مطلع : دلدار نشد باور و پندار به جا ماند دل از کف ما رفت ولی دار به جا ماند این غزل در غزلسرا عرضه شد و استاد شیخی نیز در اقتفا چنین سرودند: زفتیم و زما شعر شرر بار به جا ماند یک سینه ی ناگفته ز اسرار به جا ماند کار بسیار زیبایی که با تاخیرارائه داشتند. بی منا سبت نمی بینم که آن دو غزل را نیز در همین جا عرضه دارم: از جناب بنیامین پور حسن: از حضرتِ "تو" حسرت بسیار به جا ماند داغی به تن این شب تبدار به جا ماند از رد قدم های تو در آخر قصه یک کوچه پر از لحظه ی دیدار به جا ماند اصرار نکردم که بمانی و بسوزی رفتی و فقط حسرت اصرار به جا ماند از کوه فروریخته ات بگذر و بگذار انگار نه انگار که آوار به جا ماند بی آتش آغوش تو ای عشق ! به شبهام خاکستری از آتش سیگار به جا ماند یک عمر نوشتم و از این یاوه نویسی یک شاعر دوزاری و بیکار به جا ماند از پنجره هایی که تو را سیر ندیدند دیوار به جا ماند....و دیوار به جا ماند بجا ماند ( از حاکی ) ( در اقتفا از بنیامین پور حسن) دلـدار نشـد بـاور و پنـدار بجـا مـانـد. دل از کف ما رفت ولی دار بجا مانـد. هـر طرح رهایی که بـه سر بود گرفتند زیـن طایفـه یک نسـل گـرفتار بجا ماند. از ذوق تماشای تو در خواب ، نخفتیم رویای تـو در دیـده ی بیـدار بجـا ماند. رفتیـم بــه دریـوزگـی ی حـل معمـا یک چشمه نشد حل،همه اسرار بجا ماند. بـا نیش زبان تاولـی از دل نستردنـد تاول نگشودنـد ولـی خـار بجـا مـانـد. دیدیم که بد خواه دگر مرد ، چـه سازیم؛ بـا بـوی تعفّـن کـه ز مـردار بجا ماند؟ تا رفتـن مـا مهلت بسیـار نمانـده است هـر چنـد کـه نا گفته ی بسیـار بجا ماند. حاکی دگر از درد و دوا هیچ اثـر نیست نـه عشق به دل مانـد نـه دلدار بجا ماند 23/4/94

سلام و عرض ادب استاد دیوانه ی عزیز "هرگفتـه ونـاگفتـه، بـه تکــراربـه جـامـانـد" این مصرع یکی از واقعیات غزل است که به بیان شیوای شما جان گرفته . هر چند به مذاق نورسیده ها خوش نیاید عزت زیاد