بنام نگارگرعشق..........
........................................................
تمـامِ شوقِ مرا، عـــــــاشقـانـه دُزدیـدنـد
وَشورِ درغــــــــــزلم، شـاعرانـه دُزدیـدنـد
به این بهانه که شعرم،ردیف می خواهد
هرانچــــه قـافیـه را، بی بهـانـه دزدیـدنـد
گلایـه ای کـــــــــه نـدارم، اگرچـه بـاتزویر
گلایـه هــــــــــای مرا، مـاهرانـه دزدیـدنـد
به معرفت نرسیدنـداگرچه در، همه عمر
شـــــعورِ شـــــعرِمرا، عـارفـانـه دزدیـدنـد
به جُرمِ باده پرستی،به حُکمِ حاکمِ شرع
برای حَـد زدنـــــم، تـازیـانــــــــه دزدیـدنـد
بـه تـاک تُهمتِ مستی زدنـد،آنهـــــــا کـه
بسـاطِ میـــــکده هـارا، شبـانـه دزدیـدنـد
خبربَریـد بـه حـافظ، کــــــه زاهـدان دورو
حریمِ قبــــله ی دل،صـادقـانـه دزدیـدنـد
مراکـــه وارثِ (دیوانگـــانِ )شــــهرِ شبم
ستـاره ی ســـــحرم،فـاتحـانـه دزدیـدنـد
......................................................
(دیوانه)