آگه نشدی  ،     ز پیچ و خم های قدر

ارزش ننهی   ،        به پند مادر و پدر

حالا که همه چیز   ،    ز دستت رفته

عمرت به زیان گذشت ودادی به هدر

دفتر پند و داستان

رباعی

دعا و کوشش

حاجت چوبخواهی ،توطلب کن زخدا

او وعده همی داده ، مجاب است دعا

دانی که چنین کار      محقق نشود

تا اینکه بکوشی و    بیاری تو بجا

دوبیتی

نهان

چه کس داند که رازی درنهان نیست

نهان بودن    مگر رسم جهان نیست

بباید          راز پنهان را     بدانیم

سپاس نعمت یزدان    جز آن نیست

دفتر پند و داستان

چارپاره

امید بر گوسفندان

خشکسالی     فراگرفت        زمین

مردمان    تنگ دل شدند      از آن

عارفی      می گذشت       از جائی

دید مردی    چه بی غم و    شادان

=

با تعجب   ،    از او چنین پرسید:-

این چه رازیست؟ تو چه خوشحالی؟

هر کسی   ،         از بلا و بی نانی

غم به دل دارد و          دلت خالی!

=

گفت      ،    در خدمت یکی هستم

گوسفندان او     ،      فراوان است

نان و آبی دهد مرا   ،      هر روز

پس امیدم        به گوسفندان است

=

رد شد آن عارف وبه خود می گفت:

این غلامیست بی خرد    ،   مغرور

ثروت صاحبش     چه مقدار است؟

خوش خیال و     به اندکی مبهور؟

=

رب من           مالک تمام وجود!

ثروتش    بی کران و     نا محدود

من بر او        گر توکلی     بکنم

رزق من او دهد  ،   شوم خوشنود

دفترپند و داستان

تو کجا غرش کجا

اشک من را دید گفت تو مثل من

گفتمش  ،     بارانی و من آدمی

تو زمین خشک را     تر میکنی

بارش اشکم ز سوگ    و مآتمی

  من کجا و تو کجا      ای یارمی 

=

سوخت پروانه ز شمع و آتشش

او به زودی ،  راحتی بیند همی

آتش شمعش بسوزاند       تنش

من بمانم   در غم دنیا      دمی

من کجا و تو کجا ، تو بی غمی

=

گفتم ای حاتم  ،    جوادم با کرم

گفت جانت می دهی     آزاده ای

من یکی    هر چه درم دارم دهم

تو برای جان  ،  بها کی داده ای

من کجا و تو کجا  ، تو ساده ای

=

غرشم چون رعد و   برق آسمان

من نترسم از دد و      شیر ژیان

گفت نمرودی    که از پشه بمرد

نا توان گشت و ز دنیا   بی امان

تو کجا غرش کجا، ای جان جان

دفتر پند و داستان

چارپاره – نقش ما در زندگی

کودکی       در کلاس اول     بود

جشن پایان   ،   بساط آن شد پهن

از معلم نمود          یک خواهش

نقش کوچک   به او دهد در جشن

=

چون معلم     به او    کمک ننمود

مادرش را      به مدرس او خواند

تا میانجی شود         به نزد مدیر

نقش خوبی       به او دهد در باند

=

مادرش تا رسید ،     کودک گفت:

حال ، مادر!    به تو نیازی نیست

نقش خوبی        نصیب من گردید

نقش بهتر        میان بازی نیست

=

در کلاسم        شناس من شده ام

انتخابم که بود             با شورا

نقش من در گروه  ، تشویق است

میزنم کف و          میکشم هورا

=

این وظایف  برای من عالی است

نقش جدی              ادا کنم باید

هرکسی چون به نقش خود چسبید

رستگاری          به همرهش آید

=

قابلیت                 بنام استعداد

نقش ما را کند   به حق    معلوم

فرصتی هست      وقت آن کوتاه

با زوالش      زمان شود  مختوم

=

پس غنیمت بدان         دقایق را

چون زمان است     عمر آن گذرا

نقش خود را       ادا کنی امروز

نقش بهتر        به تو رسد فردا

تبسم

کودکی بود    ،      عمر او ده سال

خانه اش          روی تپه ای بوده

کوچه ای شیب دار و      سر پائین

زحمت مردمان            چه افزوده

=

صبح هر روز     ،  بچه ها از دور

سبقتی می گرفت              با آنها

چونکه آنان         سریع و چالاکند

خستگی هم نبود           بر تن ها

=

آخر راه     ،          در سراشیبی

پیر مردی           نشسته با لبخند

خسته اما          نظاره او می کرد

بچه ها را          چو مرد قدرتمند

=

کودکان از          تبسمش مبهوت

از نگاهش              محبتی بارد

از چه دارد تبسمی           بر لب

شاید او            عالمی دگر دارد

=

کودک ما سئوال       در دل داشت

راز لبخند او            چیست مگر

تا که آن روز او   به سویش رفت

هرگز او را           نه دید بار دگر

=

                                                                                   سال ها چون گذشت  ، شاید شصت

کودک ما    ،      مسن و فرسوده

 او نشسته    ،       تبسمش بر لب

در همانجا که             اولی بوده

=

بچه ها می دوند     ،     در کوچه

در شگفت از         تبسمش بودند

چون ز سختی راه         بی خبرند

در دل از          پرسشی نیاسودند