بنام نگارگرعشق............
..............................................................
باعرضِ پوزش ازتمامِ سروران.........
.......................................................................
دَربســـاطِ آفرینش ،گرکــــــــــــه پنهـانیـــــــم مـا
دَرقفس افتـــاده مُرغی، کُنــــــجِ بُستـانیـــــم مـا
صــبحِ زیبـای بهــــــاران را، بـه غـــــارت داده ایـم
بنـــــگراینـــــــک، وارثِ مُلـــــکِ زمستـانیـــــم مـا
عُمرطِی شد،بی کــه شب را،بـادُعـایی سرکنیم
خـاکمـــــان بَرسر،کــــــه دُزدِ نـامِ انسانیـــــم مـا
جـامِ وَحـدت هِشته از،کثرت طلب،خُم کرده ایــم
بَسـته پیمـانیـم وهم،بشــــکسته پیمـانیـــــم مـا
زخم هـای سـینه مـان،ازنِشترِ جهــــلِ خودست
کـــــــافریـم و،مـدّعی بر، نَشرِ ایمـانیــــــــــم مـا
شـاعری را،پیشه بنمودیـم و،پنــــداریـــــــم گـاه
دربلادِ ســـــــربـداران،صــــــاحب عنوانیــــــم مـا
تُرّهــــاتی گرچــــــه بَر،خوردِ خلایق داده ایـــــم
مسـتحق بر،یـاوه هــــــای قومِ عصیـانیـــــم مـا
داده تدبیراَرچـــــــــــــه مـارا،لوحِ تقــــــدیرِ فریب
خود نمودیــــم اینچـنین،ازچیست نـالانیــــــم مـا
بیت بیتِ شــعرمـان،مَـدحی برای سُــــــفره بود
قـامتِ خـم،سرشــــکسته، کُنـــجِ ویرانیـــــم مـا
کـاروان بگـذشت وجُـز،خـاکســــتری برجـانمـانـد
دربیـابـان مـانـــده ای، ســــــردرگریبـانیــــــم مـا
می زنـد(دیوانــه)گر فریـادگـــــــاهی،گوشـــدار
دل ازین ویرانــــــه برگیریـــــــد،مهمـانیــــــم مـا
....................................................................
(دیوانه)