یک سال ِ دگر رفته زعمر من ِ عیار
«هل تا دو سه ناله بکند این دل بیمار»
یک سال دگر رفت وبه زاری ننشینم
درسوگ ِ فراغ وغم آن کافر ِ بدکار
از دلبر و دلدار که جز جور ندیدیم
جامی بده ای ساقی ِ شیرین لب خمار
آمدغزلی درنظرم تا بسرایم
از آنچه کشیدم ز غم عشق دگر بار
مطرب تو بزن بردل ِدف تا که بیوفتد
زین رقص سماعم زسرم خرقه و دستار
در غلغله بازار جهان، مفت فروشند
قلبی که امانت بدهی در گرو یار
گویی که ره ومقصد این عشق چنین است
صدشکر نشد این دل غمدیده گرفتار